De 102.000 Namen Lezen

Op 27 januari 2020 is het 75 jaar geleden dat het vernietigingskamp Auschwitz werd bevrijd.

Wereldwijd wordt op die dag de moord op 6 miljoen Joden herdacht. Van hen kwamen er 102.000 uit Nederland.
Evenals de uit Nederland weggevoerde Sinti en Roma kwamen ze naamloos om in Auschwitz, Sobibor, Theresiënstadt, Bergen Belsen en al die andere verschrikkelijke oorden. 102.000 maal de moord op een uniek mens, met een naam en een gezicht.

Meer lezen

On the 27th of January 2020 it will be 75 years since the liberation of extermination camp Auschwitz.

On that particular day the murder on six million Jews will be commemorated worldwide. 102.000 of them came from the Netherlands. Just as the Sinti and Roma who were also deported from the Netherlands they died anonymous in Auschwitz, Sobibor, Theresienstadt, Bergen Belsen and all those other dreadful places. 102.000 times the murder on an unique human being, with a name and a face.

 

Read More

 

Lezers

Met het noemen van 102.000 namen ervaren we dat 102.000 niet alleen een getal is, maar dat het om 102.000 keer een mens gaat. Een vader, een moeder, een kind, een oma en een opa.

Zoni Weisz - Sinto en Holocaust overlevende

Ik wil mijn dochters (13 en 11) het besef meegeven dat vrijheid niet zo vanzelfsprekend is. Ik wil het hen laten ervaren. Door mijn oudste dochter mee te nemen naar Westerbork en met haar te lezen, hoop ik haar dat mee te kunnen geven.

Mariska van Meurs - PABO studente

In ons gezin kwamen verhalen over de oorlog veelvuldig aan bod. Inmiddels zijn mijn opa's en oma's helaas overleden, maar door samen de namen te gaan lezen, laten wij zien dat we al die verhalen en mensen nooit zullen vergeten.

Elise van der Laan (26) - Assen

Mir ist wichtig dass die Namen der von den Nazis ermordeten Menschen immer wieder in Erinnerung gerufen werden. Es wird oft vergessen wenn man die unbeschreiblichen Zahlen des Massenmordes an den Juden hört, dass es nicht nur Zahlen sind, sondern reale Menschen. Jeder von ihnen hatte eine Geschichte, eine Familie und schließlich einen Namen. Das mindeste was wir für diese Menschen heute tun können, ist deren Namen nicht zu vergessen! Es ist mir sehr wichtig und ich gasse das als eine große Ehre auf, dass ich lesen darf. Ich werde das mit großem Respekt tun.

Daniela Kösters - Burgemeester Emlichheim

In 2004 ben ik meegeweest op een reis van het Auschwitz-comité naar de vernietingskampen van de nazi’s in Polen. Ik heb gemerkt hoe belangrijk En hoe ontroerend het hardop noemen van de namen van de weggevoerde en vermoorde Joden, Roma en Sinti is. Zolang we hun namen blijven noemen worden de slachtoffers niet vergeten en blijven wij ons bewust van de schande en van onze verantwoordelijkheid om te voorkomen dat ooit opnieuw zo’n misdaad als Holocaust wordt gepleegd.

Gerdi Verbeet - Voorzitter Nationaal Comité 4 en 5 mei

De Tweede Wereldoorlog is geweest, maar zulke dingen moeten we nooit meer hebben. Dit moet een soort grondhouding voor onze leerlingen worden.

OBS De Viermaster (groep 8) - Veendam

Mijn familie is vanuit kamp Westerbork gedeporteerd, ik vanuit kamp Vught. Voor mij is het een soort herdenking.

Beppie Ottenbros-Bosboom - Holocaust overlevende

Ik ben dankbaar voor de vrijheid die ik elke dag in mijn leven mag omarmen. Ze is mij zo lief. Daarom lees ik trots en vanuit respect 142 van de 102.000 namen.

Marian Valk - Consultant

Voor mijn moeder en mij is het een eerbetoon aan de familie, maar natuurlijk ook aan de 102.000 andere slachtoffers.

Ivonne Bogers-Ottenbros - Dochter van Beppie Ottenbros

Door iemand met zijn eigen naam te noemen, komt het verschrikkelijke gebeurde weer heel dichtbij. Wij, de weinige die de Shoa overleefd hebben, weten wat zij meegemaakt hebben en het enige dat wij kunnen doen is hun te herdenken.

Mirjam Weitzner-Smuk - Holocaust overlevende